Burada Güneş Doğu'dan Doğar

Dünya'da her şey toz pembe değil maalesef birader,bunun farkında olmak lazım.Banliyölerdeki yeşil alanların üzerine kurulmuş evlerinden her sabah karısını ve çocuğunu öperek ayrılan adamlar gerçeklikle bağdaşmamaktadır bu hayatta.Hiçbir insanın en büyük derdi emekliliğinde alacağı tekneler veya kızının okul balosu(Prom)nda öpüşmesi değildir.Sizin gözleriniz hangi kablolu tv yayınını çekiyor bilmiyorum açıkçası.Benim gördüklerim çok farklı halbuki.Ben gittikçe obezleşen fakir bir halk görüyorum.Gettolarda çürüyen insanları,hala yaşatılan ırkçılığı görüyorum.Üniversite'de çıldırarak 33 kişiyi öldüren bir manyağı getiriyorum gözlerimin önüne.Göçmen bürolarında aşağılanan yabancıları,konteynerların içinde mülteci olarak sizinle hayata aynı kanaldan bakan zavallı asyalıları ve hispanikleri hatırlıyorum ben A.B.D. denince.New England'ı,Madison Square'i veya Ceaser's Palace'ı değil Harlem'i,Compton'ı,Oklahoma'yı getirin aklınıza.Katrina Kasırgası'nı getirin veya KKK'yi getirin,1940-1950'lerdeki Cadı Avı'nı getirin,eğitimi tabana değil tavana yaymış bir toplumu getirin.Alkolik babaların,uyuşturucu bağımlısı annelerin sakat çocuklarını görün.Sınıf eşitsizliğinden doğan suçun Amerikan hapishanelerini nasıl doldurduğuna bakın.Polis'in şiddetini hatırlayın.Kısacası belasız bir toplum olmadığını bilin.Kendi toplumunuzun belalarından kaçmayın hiçbir zaman.Şu ana kadar olanlardan biz sorumlu değildik belki de ama sıranın bize geldiğinde bizim de pek çok şeyden sorumlu olacağımızı unutmayın.Bu ülkenin yükü elbet bizim omuzlarımıza da binecektir.Sorumluluk almaktan kaçanlar kahraman olamıyorlar.Oysa her ülkenin isimsiz kahramanları vardır.Sorunları gözlemlemek elbette güzel bir şey,fakat hiç GERÇEKTEN çözüm aradınız mı içinizden??Bunu kaçmanızı meşrulaştırmak için kullanmak elbette daha kolay olacaktır.Gelecek hala çizilmedi;öyleyse ülkeleri kurtaran yine sorumluluk alanlar olacaktır veya ülkeleri batıranlar.Sonuçta denemek geekiyor.Olduğun yerde kalman gerekiyor ki,sen ve senin gibi milyonlarcası ülkesi düşerken O'na dayanak olabilsin.Ülkeni sevmek zorunda değilsin veya O'na sahip çıkmak zorunda da değilsin.Fakat gelecek nesiller için bu ülkenin sevilebilir hale gelmesi ve sahip çıkılması yolundaki tek kurtuluş ta sensin.Bunu sakın unutma!!