küçücük bir dünya yarattım ben

girdim içine hemen sabırsızca

başladım oynamaya

mutsuzdum oynarken anladım

yine yalnız bir oyun bitmişti

oyunlarım yok olup gitmişti

oysaki öyle çok düşünmüştüm ben

oyuncaklar dolu olcaktı her yerde

her yerde bambaşka bir oyun

gereksizler mutluluklarla dolu

yalan olduğu kadar şen kahkahalar yankılancaktı duvarlarımda

gereksiz övgüler göndericektim oyuncaklarıma

küçücük dünya yarattım ben

ruhum kadar çocuk olcaktı benim gibi saf

her şey sevicekti birbirini tüm misketler biribirine aşık karşılıksız

ufak metal arabalarım karşılıksız bir dostlukla biribine çarpıcaktı

küçücük bir dünya yarattım

başladım oynamaya

çabuk bitirdim oyunlarımı

düşlerimdi gerçek olmayan

kırıklardı geriye kalan

yalnızlıktı sessizlik sensizlik

acılar her yerimde açtım gözlerimi bi anda

baktım bir anda sabah güneşine

durgun bir havada

fark ettim

rüya mı kabus mu bilemedim

durdum

kendi kendime

yine oyuna devam dedim