yalnızlığımdan değilde okumuşluğumdan yazmak istedim.biraz kendi dünyama çekildim.çok fazla iddaa var bu günlerde şudur budur odur. yaşımız ölüme doğru uzadıkça ben bunu böyle biliyorum deme katsayımız linnerden eksponasiyele geçerken değişen fikirlerimiz pek bir sıfıra yaklaşıyorlar.gece gece oturup babası ölmüş birinin baba özlemini dinledim gözlerim doldu. şu günlerde çok fazla aklımda yaşlandığım.annemin gözlerinin çevresindeki kırışıklardan ve babamın sakallarının beyazlamasından çok fazla duygu üretiyorum bedenimde. üzüntü korku ve o ölecekleri günü nasıl karşılayacağım düşüncesi.yok o değil evdeki civcivimizi bir kedi kaptı da içimden neler geçti nasıl bir anlık boşluk oluştu tarifsiz. ben de ölücem ve ölürüm ölürsün ölürüz. halbuki yaşayabilmek için tüm çabalarım.ee ne bok yicez? umarım siz de üzülürsünüz