bataklık kurbağaları
dikmişler gözlerini yıldızlara
yukarıya baktıkça daha fazla
saplanıyorlar çamura
aşağı aşağı aşağıya
kollarını hareket ettiremez
başlarını yıldızlardan çeviremez
küçük bir umutla zıplamaya kalksa
gövdesini oynatmaya çalışsa
çamur çoktan kurumuştur
bakamaz artık öte yana
yıldızlar
yıldızlardan başka
uzun bir bekleyiş başlar
mevsimler değişmeli güneş batmalı
kuşlar gökleri ceylanlar ormanları yaşarken
kurbağa toprağı koklamalı
dünya etrafında dönerken
kollarını hazır tutmalı
gözlerini kapamalı
kalbi canlı kalmalı
aklındaki melodiyi içinden mırıldanmalı
.
.
.
.
.
bir yağmur damlasıyla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder