Platonik

Platoniklik aşk denilen duygunun çok farklı bir boyutunu yansıtır."Uzaktan sevmek" çok daha kolay gelir bazı insanlara.Aşık olunan kişi idealize edilir,bütün kusurlarından arındırılır ve insanın zihninde hakettiği tahta oturtulur.O kişi aranılan özelliklere sahiptir ve insan bu pürüzsüz su yüzeyini dalgalandırmamak için suya taş atmaya korkar.Aşık olunan kişi eğer özellikle tanıdığın biriyse çok daha zorlaşır senin için.Bu durumda ise onunla yüzyüzeyken içinde fırtınalar kopar,ona açılmak istersin fakat her zaman bir bahane bulursun.Zaten genelde aşık olduğun kişinin sevgilisi vardır,ancak dışarıdan bakınca belki de sen sevgilisi olan kişilere aşık olmaktasındır.Bitmek bilmez bahanelerin seni tüketirken dışarıya vuran tepkiler yaratırsın.Onun arkadaşlığınız içinde yaptığı ufak bir hata,senin gözünde ilişkinizde büyük bir yara açar,ona anlamsız gelen aşırı tepkiler gösterirsin.Onun da kusursuz olmadığı gerçeği eninde sonunda yüzüne vurur.Fakat aynı zamanda senin duygularını saklayacak yepyeni bir bahanen olur.Artık her kusuru gözüne batmaya başlar ve artık onun değersiz bir şey olduğunu düşünürsün...Çünkü platoniklik seni uçurmasına rağmen asıl olarak ağır ve sancılı bir süreçtir.Gecenin sonunu tahmin ede ede o içki masasına oturursun ve vücudunun kaldıramayacağı ölçüde bardağını doldurmaya devam edersin,taa ki kusana kadar.Kusarsın...rahatlarsın...dünyanın döndüğünü her hücrende hissederek kafanı yastığa koyarsın.O geceden sonra bir süre daha alkol damarlarında dolansa da ileride bütün bunları gereksiz bir hatıra olarak hatırlarsın.